Prośba o pozwolenie zmiany nazwy z W.K.S Warszawa na W.K.S „Legia” została odrzucona – czytamy w protokole nr 11 z posiedzenia Warszawskiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej z 25 czerwca 1945 roku.
„Po dyskusji na powyższy temat prośba W.K.S-u została odrzucona. Motywacja: W.K.S „Warszawa” nie ma nic wspólnego z W.K.S „Legia”. Nazwę tę mógłby W.K.S „Warszawa” uzyskać jedynie po przedstawieniu zatwierdzonego statutu W.K.S „Legia”.
W posiedzeniu z którego pochodzi prezentowany protokół brał udział m.in. Alfred Nowakowski, piłkarz przedwojennej Legii, za okupacji prezes konspiracyjnego WOZPN.
Zespół wojskowych przystąpił do mistrzostw WOZPN pod nazwą WKS Warszawa. W maju 1945 roku, grając przeciwko Syrenie na Stadionie Wojska Polskiego, WKS występował w roli gościa. Drużyną administrującą obiektem i formalnym gospodarzem meczu była wówczas Syrena.
Wojsko otrzymało stadion przy ul. Łazienkowskiej w czerwcu 1945 roku. Funkcję kierownika sekcji futbolowej WKS objął dwa miesiące wcześniej Julian Neuding, bokser przedwojennego Makabi. Drugą najważniejszą osobą w klubie był Apolinary Zinowlewicz Mineckij, radziecki generał. Opiekę medyczną sprawował Fred Better, Żyd z Cieszyna.
Po otrzymaniu stadionu, zarządcy WKS przyjęli nazwę Legia, której nie zaakceptował WOZPN. Ludowemu Wojsku Polskiemu posługiwanie się przedwojenną marką było potrzebne do zjednywania sobie opinii Polaków – podobny zabieg stosowali nazywając formacje LWP na cześć bohaterów narodowych (dywizje T. Kościuszki, R. Traugutta, J. Bema). Po latach zaczęli dodawać do listy „odnowicieli” także pułkownika Karola Rudolfa (mylonego przez legijne opracowania z Rudolfem Wackiem), który wrócił do Warszawy dopiero w listopadzie 1945 roku po pobycie w obozie jenieckim w Dorsten, o czym informowała ówczesna prasa warszawska.
25 czerwca 1945 roku WOZPN odrzucił prośbę o zmianę nazwy WKS na Legia. W protokole z posiedzenia napisano także: „Ponieważ W.K.S „Warszawa licząc się z tym iż uzyskanie zmiany nazwy zostanie im udzielone wydrukował już afisze z nazwą Legii, Zarząd WOZPN pozwolił im w przeciągu 2 tygodni z tych afiszy korzystać”.
Nazwa „Legia” pojawia się w protokołach WOZPN dopiero w marcu 1946 roku: „pismo W.K.S. Legia o upoważnieniu kol. Neudinga do reprezentowania Klubu w W.O.Z.P.N. przyjąć do wiadomości”.
Brak wzmianki o jakimkolwiek głosowaniu czy dyskusji, na wzór tej z czerwca 1945. Czy to namacalny efekt coraz większych wpływów Juliana Neudinga w związku? A może dowód na coraz częstsze obieranie „słusznego kierunku” przez WOZPN? Według protokołu zarządu WOZPN z 5 listopada 1945: „postanowiono, że Romanowski zamieszka u Neudinga, wobec nawału spraw do załatwienia”. Od tego momentu przewodniczący Bronisław Romanowski głosował tak jak Neuding…
